Wywiad z panią Katarzyną Zielińską – wychowawcą klasy 5a i
nauczycielem wspomagającym
IKAREK: Jest pani nauczycielem wspomagającym, na czym polega
pani praca?
KZ: Nauczyciel wspomagający, jak sama nazw mówi – wspomaga.
Wspomaga pracę uczniów niepełnosprawnych w tak sposób aby na miarę swoich
możliwości mogli oni w pełni uczestniczyć w lekcji. To, w jakim stopniu pomaga
się uczniom zależy od stopnia ich niepełnosprawności. Często każdy z moich
uczniów potrzebuje innego rodzaju wsparcia.
IKAREK: Jakie cechy powinien mieć nauczyciel pracujący w
klasach integracyjnych?
KZ: Myślę, że jedną z najważniejszych cech takiego
nauczyciela jest empatia i wrażliwość. Ale również wbrew pozorom umiejętność
zdystansowania się. To trochę tak jak lekarz, który musi umieć zachować dystans
do pacjenta i jego choroby, aby móc dobrze leczyć. Podobnie jest z nauczycielem
wspomagającym. Ważna w mojej pracy jest również cierpliwość.
IKAREK: Ile jest klas integracyjnych w naszej szkole?
KZ: W naszej szkole na poziomie klas IV-VI są trzy klasy
integracyjne, a na poziomie I-III jest pięć takich klas.
IKAREK: Na jakie problemy narażone są dzieci z
niepełnosprawnością?
KZ: Dzieci niepełnosprawne najbardziej odczuwają brak
zrozumienia i akceptacji wśród rówieśników. W naszej szkole zdarzają się
uczniowie na wózkach inwalidzkich, co od razu określa ich niepełnosprawność. Są
też dzieci niepełnosprawne umysłowo, a ten rodzaj niepełnosprawności
(niewidoczny na pierwszy rzut oka) bardzo często jest nierozumiany przez
rówieśników. Myślę więc, że uczniowie ci są często niedoceniani i
niedostrzegani, gdyż trudno im przebić się przez „tłum” tylu zdrowych dzieci.
IKAREK: W jaki sposób możemy pomóc naszym kolegom i
koleżankom z klas integracyjnych?
KZ: Dla tych uczniów najważniejsze często jest to, by być
zauważonym i docenionym. Dzieci te nie są chore z wyboru. One nie mają wpływu
na to jakie są, a bardzo często postrzegane są przez pryzmat swojej
niepełnosprawności. Może więc warto byłoby czasem podejść do takiego ucznia i
powiedzieć: Cześć! Dobrze, że jesteś. Widziałem Twoją pracę na wystawie. Jest
świetna. A nieraz może wystarczyłoby zachować swoje złośliwe uwagi dla siebie i
zastanowić się odrobinę zanim powiemy coś niestosownego.
IKAREK: Czego życzyłaby Pani ludziom niepełnosprawnym w ich
dniu?
KZ: 21 listopada obchodziliśmy Międzynarodowy Dzień
Tolerancji, a 3 grudnia Światowy Dzień Osób Niepełnosprawnych. Życzyłabym więc
wszystkim niepełnosprawnym dzieciom, dorosłym aby umieli odnaleźć w sobie to
coś, co da im szczęście i pozwoli cieszyć się życiem mimo wielu przeciwności. I
aby mieli wokół siebie życzliwych ludzi, gotowych im pomóc i wspierać. A nam
wszystkim życzę abyśmy umieli na chwilę przystanąć i zastanowić się jak często
nie doceniamy tego co mamy i jak często nie umiemy za to podziękować.
Pamiętajmy, że uczniowie niepełnosprawni mają w sobie wiele odwagi, i że możemy
się od NICH wiele nauczyć.
IKAREK: Bardzo dziękujemy za rozmowę.
